Schrijven is de aangetrokken handrem van het leven loslaten.
– Isabel Hessel
Sisyphus had geluk. Het was zijn eigen steen.
Een aforisme is het antwoord op een niet gestelde vraag.
De verwelkte bloem trekt de meeste aandacht.
Tussen de regels ben je alleen.
Het vergt enig zoeken om het goed met elkaar te vinden.
De vertaler gooit het boek in de lucht – het wordt een vogel.
Iets unieks zeggen met de woorden van iedereen.
Mijn gevoelens voor u zijn uw zaken niet.
Een kus moet je teruggeven als je hem niet hoeft.
Het maakt de berg niet uit of je hem op klimt of af.
Achter iemand staan betekent niet noodzakelijk in zijn schaduw staan.
Het leven is een slager die vraagt: Mag het iets meer zijn.
Een aforisme per dag behoedt je voor elk isme.
Schrijven is twijfelende grootheidswaanzin.
Kinderen beroven je van elke minuut en schenken je de eeuwigheid.
Daar waar het glas halfvol is, ga zitten en drink.
De zon laat zich steeds van haar beste kant zien.
Vertalers zijn auteurs met een vangnet van papier.
Niets komt dichter bij de dichter dan het gedicht.
Een goede vertaler kent zijn grenzen / en alle mogelijkheden.
Soms is de honger groter dan het kind.
De zichtbare vertaler is een oxymoron.
De schrijver schiet altijd eerst, maar soms mikt de vertaler net iets beter.
De heimat van de vertaler is het land van de beperkte onmogelijkheden.
Xanthippe was misschien Xanthippe niet geworden, was ze niet met Socrates getrouwd.
Je bent pas een echte schrijver als ze je vragen of je teksten autobiografisch zijn.
Vertalen is in spiegelbeeld schrijven.
Als je zelf nog een kind bent, maak er dan geen.
Tussen de regels leest het beter.
Je mag je kinderen niet hun genen verwijten.
Vertalers zijn auteurs zonder vrees voor het witte blad.
Workaholisme is maar een ander woord voor bindingsangst.
Achter elke succesvolle man ligt een uitgetelde vrouw.
Je bent wat blijft als je gaat.
Als je hem kan hebben, mag je hem hebben.
Schrijven is tegen de regels.